کد مطلب:20717 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

از واژه (ابويه) در آية 99 سورة يوسف، استفاده ميشود كه مادر حضرت يوسفغ زنده بودند، پرسش اين است كه چرا از گريه و شيون ايشان، مانند حضرت يعقوب، حرفي به ميان نيامده است؟

در اينكه آيا مادر حضرت يوسف زنده بودند يا خير دو ديدگاه بين مفسران به چشم ميخورد:

برخي معتقدند مادر ايشان زنده بود، و همراه همسر و فرزندانش به مصر آمده ولي برخي ديگر ميگويند: راحيل، مادر حضرت يوسف از دنيا چشم فرو بسته بوده و اين خالة حضرت يوسف بود كه به مصر آمد و به جاي مادر محسوب ميشد.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 10، ص 85، دارالكتب الاسلامية.)

بر فرض زنده بودن مادر حضرت يوسف، سبب ياد نشدن از ايشان، آن است كه قرآن كريم، كتاب تربيتي و انسانسازي است و اگر از نام برخي از افراد و شخصيتها در اين كتاب، ياد شده بيشتر به قصد آموزش و پرورش و هشدار به مردم و عبرت گرفتن از آنها بوده است.

بنابراين، اگر نام و زندگي يك عدّه آثار تربيتي و عبرتآموزي بيشتري داشته، از آنها ياد شده است و اگر نام تمام پيامبران يا معاصران برخي از آنان در قرآن نيامده، به خاطر آن است كه قرآن، كتاب تاريخي نيست كه در آن به همة موارد تاريخ و از همة شخصيتهاي تاريخي و جزئيات آن سخن به ميان آمده باشد.

از نكات بالا معلوم شد كه ياد كرد از حضرت يعقوب، پدر حضرت يوسف، به خاطر شأن والا و مقام نبوت ايشان بوده است و در برخورد ايشان با قضيه حضرت يوسف نكتههاي تربيتي مهمي وجود دارد كه در تفاسير به آن پرداخته شده است.